เนื้อหาและหลักการของหมู่บ้านพอ ตอนที่ 2 : ระบบเศรษฐกิจแบบเกื้อกูล

งานหนึ่งงานอาจจะยากสำหรับปัจเจกชน แต่ถ้ารวมกันงานใหญ่ง่ายนิดเดียว แถมแต่ละคนก็กินกันแค่ 3 มื้อเอง

ทุกวันนี้เราอยู่กับผลพวงของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมที่เปิดเสรีให้เกิดการกอบโกย เอารัดเอาปรียบ เบียดเบียนกันอย่างเสรี ทำให้คนส่วนใหญ่ที่ไม่มีกำลัง ไม่มีอำนาจ ไม่มีปัญญา ต้องตกอยู่ในความคับแค้น อดอยาก กลายเป็นคนชายขอบ กลายเป็นปัญหาสังคมที่มีแต่คนบ่นคนรังเกียจ โดยไม่รู้ว่าคนที่บ่นหรือรังเกียจเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาสังคมในทางอ้อมเช่นกัน

สังคมทุกวันนี้จึงมีแต่คนที่โดดเดี่ยวและทำเพื่อตัวเองท่ามกลางผู้คนมากมายที่แย่งกันอยู่แย่งกันกิน ซึ่งถึงที่สุดแล้วมันก็จะลำบากกันถ้วนหน้าเพราะมันมีแต่จะเดินไปสู่ความคับแคบขาดแคลน ยกเว้นก็แต่นายทุนระดับมหาเศรษฐีและเหล่าเศรษฐีเพียงไม่กี่คนบนโลกนี้เท่านั้น